MINDFUL İLETİŞİM- YORGUN ZİHİN

Konuşuyoruz ama duymuyoruz.

Bazen bir cümle duyarız…

Basit, sıradan bir cümle.

Ama içimizde bambaşka bir yankı bırakır.

Sanki o anda karşımızdakini değil, kendi yorgun zihnimizi dinliyor gibiyiz.

Gün boyu yaşadıklarımız, bitmeyen koşuşturma, sürekli tetikte olma hâli zihnimizi savunmada tutar.

Stres altındaki zihin, karşısındaki kişiyi artık “yakınım” değil, “tehdit” gibi algılar.

Bu yüzden bazen en yakınlarımızla bile konuşamaz, anlaşamayız.

Cümlelerin arasında duvarlar örülür.

Oysa iletişim sadece kelimelerden ibaret değil.

Bir bakış, bir nefes, bir sessizlik bile anlatır bizi.

Ama zihin yorgunken, bu incelikleri duyamayız.

Kendimizi savunmakla o kadar meşgul oluruz ki, karşımızdakinin aslında bize yaklaşmaya çalıştığını fark etmeyiz.

Bir konuşma gerildiğinde, önce şunu fark etmek iyi gelir:

“Şu anda gerçekten dinliyor muyum, yoksa kendimi savunuyor muyum?”

Bazen sadece durmak yeterlidir.

Derin bir nefes almak, sessiz kalmak, kelimeleri biraz geride bırakmak.

Çünkü sessizlik, savunmanın azaldığı yerdir.

Ve o anda, anlamanın yolu yeniden açılır.

Bugün bir konuşmada, haklı çıkmak yerine anlamayı seç.

Belki fark edeceksin:

Yorgun zihin sustuğunda, kalp konuşmaya başlar.

“Bugün hangi cümleyi savunmak yerine anlamaya çalışabilirsin?”

Binay Bayram